YERLEŞİM YERİ (İKAMETGAH) VE TÜRLERİ:
İkametgah,bir kimsenin yerleşme kast ve niyetiyle oturduğu yerdir. Üç tür ikametgah vardır:
- İradi (ASLİ) yerleşim yeri: Sürekli kalma niyetiyle oturulan yer ikametgah olarak kabul edilir. Sürekli kalma niyeti olmaksızın oturulan yere ise konut denir. Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma veya eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni ikametgah edinme sonucunu doğurmaz.Evli kadın kocasının yerleşim yeri dışında bir yeri yerleşim yeri olarak seçebilir. Yani eşler bağımsız yerleşim yeri edinebilirler.
- İtibari yerleşim yeri: Önceki ikametgahı belli olmayan veya yabancı ülkedeki yerleşim yerini bıraktığı halde Türkiye’de henüz bir ikametgah edinmemiş olan kimsenin halen oturduğu yer onun ikametgahı sayılır.Kısaca kişinin asli yerleşim yeri yoksa meskeni onun yerleşim yeri sayılır.
3. Kanuni yerleşim yeri: Kanuni ikametgahı olan kişiler;velayet altındaki küçüklerle, vesayet altındaki kişilerdir.Velayet altında bulunan çocuğun yerleşim yeri, ana ve babasının; ana ve babanın ortak yerleşim yeri yoksa, çocuğun kendisine bırakıldığı ana veya babanın yerleşim yeridir. Diğer hallerde çocuğun oturma yeri, onun yerleşim yeri sayılır.Ergin olmayan evlatlığın yerleşim yeri evlat edinenin yerleşim yeridir.Vesayet altındakilerin ikametgahı ise bağlı oldukları vesayet makamının (sulh mahkemesinin) bulunduğu yerdir. Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştirmez. Yerleşim yerinin değişmesi halinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinden ilan olunur.
Yerleşim Yerinin Tabi Olduğu İlkeler
- Zorunluluk ilkesi:Yeni bir ikametgah edinilmeden eski ikametgah terk edilemez.
- Teklik ilkesi :Herkes ancak bir tek ikametgaha sahip olabilir. Fakat bu kural sınai ve ticari kuruluşlar hakkında uygulanmaz.