Türk dilinin Tarih devirleri



TÜRK DİLİNİN TARİHİ DEVİRLERİ

ALTAY ÇAĞI

  • Nazari ve karanlıktır.
  • Türkçe ve diğer Altay dillerinin “Ana Altayca” olarak tasavvur edilen bir dile bağlı oldukları dönemdir.
  • Türk-Moğol-Mançu-Tunguz dil birliği bu döneme tekabül eder.
  • Altay dil birliğinin tarihini tespit etmek mümkün olmamakla birlikte yaklaşık olarak MÖ 9.000 olarak tahmin ediliyor.

EN ESKİ TÜRKÇE ÇAĞI

  • Altay kuramına göre, Türkçenin Altaycadan ayrılıp bağımsız olmaya başladığı devirdir.
  • Özellikle Sümerce ve Türkçe arasında kelime alış verişinin olduğu dönem olarak düşünülürse MÖ 5000-4000’li yıllar olduğu tahmin edilebilir.

İLK TÜRKÇE ÇAĞI

  • Türk boylarının oluştuğu dönemdir.
  • MÖ 10. MS 4. yy. tahmin edilir.
  • Bu devirden, elde şahıs ve yer adları ile kimi araç gereç adları kalmıştır.
  • Hun, Bulgar, Sabir, Hazar vb. Türk kavimlerinin dilleri bu devirde incelenir.
  • Bu dönemde Türkçe, Eski Batı Türkçesi (Lir Türkçesi) ve Eski Doğu Türkçesi (Şaz Türkçesi) diye iki lehçeye ayrılır.

ESKİ TÜRKÇE ÇAĞI

  • Türk dilini metinle takip edebileceğimiz devirdir.
  • 6-10. Yy. arası kabul edilebilir.
  • Köktürk ve Uygur olarak iki döneme ayrılır.
  • Karahanlıcanın dil özellikleri göz önüne alınınca onu da bu döneme dahil edenler de vardır.

ORTA TÜRKÇE ÇAĞI

  • Türklerin İslam’ı kabul etmesiyle birlikte dilde de meydana gelen gelişme ve değişmelerin yaşandığı 11-15. yy.lardır.
  • Bu dönemde daha önce toplu halde yaşayan Türk boyları birbirinden ayrılarak yeni coğrafyalarda farklı yazı dilleri oluşmaya başlamıştır.
  • Bu dönemin başlıca lehçeleri Türk dünyasının kuzeyinde Kuzey Türkçesi (Kıpçakça), doğusunda Doğu Türkçesi (Çağatayca) ve batısında Batı Türkçesi (Oğuzca) olarak üç büyük lehçeye ayrılır.
  • Türk dili siyasi gelişmelere paralel olarak farklı kültür ve medeniyetlerle karşılaşmıştır.
  • Ses, yapı ve kelime hazinesi bakımından büyük değişimlere uğramış.

YENİ TÜRKÇE ÇAĞI

  • Türk dilinin 16. yy.dan itibaren 20. yy.a kadar oluşan gelişme ve değişmelerin yaşandığı dönemdir.
  • Bu dönemde Türk dili, Oğuz (Osmanlı Türkçesi, Azerbaycan Türkçesi),
  • , Çağatay (Özbek Türkçesi ve diğer Orta Asya Türk lehçeleri) ve Kıpçak yazı dillerine sahip edebi eser yaratma olgunluğuna kavuşmuş ve geniş kitlelerce konuşulan küresel bir dil –uygarlık dili- olmuştur.

MODERN TÜRKÇE ÇAĞI

  • Bugünkü canlı edebi lehçe ve şivelerdir.
  • Türk dili bu dönemde sayısı 15’e ulaşan yeni yazı dillerine sahip olmuş, dünyada gerek konuşur sayısı gerekse coğrafi yaygınlık bakımından ilk on dil arasına girmiştir.
  • Bilim, sanat ve edebiyat eserleri verme bakımından da gelişmesini sürdürmektedir.

İlgili Kategoriler

Türkçe Ders Notları



Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir