Def’i (usul hukuk anlamında), davalının aslında borçlu olduğu bir edimi özel bir nedenle yerine getirmekten kaçınmasına imkan veren bir haktır. Burada davalı, borçludur; fakat, davalının özel bir nedenle o borcu yerine getirmekten kaçınma hakkı vardır.
Def’iler ve itirazlar arasında şu fark vardır. İtiraz’da hak ya hiç doğmamıştır yada son bulmuştur. Buna karşılık def’ide hak vardır; fakat davalı, özel bir nedenle o hakkı yerine getirmekten kaçınabilir.
Davalı def’iyi açıkça ileri sürmemişse, hakim taraflardan birinin bildirdiği vakıalardan def’inin varlığını öğrense bile, bunu kendiliğinden gözetemez. İtirazda ise hakim, taraflarca açıkça sürülmemiş olsa bile ileri sürülen vakıalardan anladığı itirazları res’en göz önüne alacaktır.