AÖF Vergi hukuku kısa ders notu-Sınav öncesi hatırlatmalar



Vergi usul kanunu

VUK 177’de sayılan 1. sınıf tüccarların dışında kalan tüccarlar 2. sınıf tüccarlardır.

VUK, madde 194 – İşletme hesabının sol tarafını gider, sağ tarafını hâsılat kısmı teşkil eder.

1. Gider kısmına: Satın alınan mallar veya yaptırılan hizmetler karşılığında ödenen veya borçlanılan paralar ve işletme ile ilgili diğer bütün giderler;

2. Hâsılat kısmına: Satılan mal bedeli veya yapılan hizmet karşılığı olarak tahsil edilen paralarla tahakkuk eden alacaklar ve işletme faaliyetinden elde edilen diğer bütün hâsılat; kaydolunur.
İşletme hesabı esasına göre ticari kazanç, bir hesap dönemi içinde elde edilen hâsılat ile giderler arasındaki olumlu farktır.
Bilanço esasına göre defter tutan mükelleflerden dileyenler, amortismana tabi iktisadi değerlerini, azalan bakiyeler amortisman usulü ile yok edebilirler.
1.1.1999 tarihinde yürürlüğe giren 4369 sayılı Kanun’la, götürü usul yerine basit usul uygulamasına geçilmiştir.
Basit usul: Geliri sınırlı küçük ticaret erbabıyla, küçük sanat erbabı veya küçük esnaf için getirilmiş bir uygulamadır.
Kolektif şirket ortakları ile komandit şirketlerin komandite ortakları basit usulden yararlanamaz.
Basit usule tabi mükelleflere belge alma ve belge verme yükümlülüğü getirilmiştir. Ayrıca belge vermedikleri günlük hâsılatları için gün sonunda tek bir fatura düzenlemesine de imkân tanınmıştır.
Zirai faaliyetin içinde yapıldığı işletmelere zirai işletme; bu işletmeleri işleten gerçek kişilere (adi şirket ortakları dâhil) çiftçi ve bu faaliyetler sonucunda üretilen maddelere de mahsul (ürün) denir.
Geçici vergi: Gerçek usulde vergilendirilen gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin cari vergilendirme dönemlerinin gelir ve kurumlar vergisine mahsuben üçer aylık kazançları üzerinden hesaplanıp ödenen bir peşin vergi uygulamasıdır.

İlgili Kategoriler

Maliye Ders Notları



Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir