AÖF 11.ve 13. Yüzyıl Edebiyatı 2. Ünite ders özeti



Karahanlı türkçesi grameri

-1. Ad kök ve gövdelerinden sonra sözcüğe eklenen eklerden önce +; eylem kök ve gövdelerinden sonra sözcüğe eklenen eklerden önce – işareti kullanılmıştır.

  1. ~ değişken (ikili) biçimi gösterir.
  2. > (=büyüktür) işareti, kendisinden önce gelen biçimin asli biçim olduğunu gösterir.
  3. < (=küçüktür) işareti, kendisinden önce gelen biçimin asli biçim olduğunu gösterir.
  4. Parantez içindeki X işareti ya ünlünün büyük harfle (I, U gibi) yazılması ya da bağlantı ünlüsünün önlük-artlık, düzlük-yuvarlaklık uyumuna göre değişebileceğini gösterir.
  5. * (astariks) işareti, tahmini biçimi gösterir

SESBİLGİSİ

Ünlüler

 

Karahanlı Türkçesinde kapalı /ė/ sesiyle birlikte dokuz ünlü vardır: a, ı, o, u, e, ė, i, ö, ü.

-Mecdut Mansuroğlu, Karahanlı Türkçesindeki kapalı /ė/’nin yazımında i ~ e arasında sık sık kaymaların olduğunu ve Kutadgu Bilig’in yazmalarından birinde /ė/ sesinin çoğunlukla fethalı ye ile yazıldığını belirterek kapalı /ė/ sesinin varlığına dikkat çeker

-Karahanlı Türkçesinde de kapalı /ė/ ile olduğunu söyleyebiliriz: bėş, yėl, ėl, bėr-, ėki, tė-, yėr.

Ünlü Uyumu

Önlük-Artlık Uyumu

 

Kurallı olan bu uyum, yazıtlarda kimi eklerin yazımında kullanılan ön ünlüyle okumayı gerektiren durumlarda (3. kişi iyelik eki +(s)i, belirli nesne durumu eki +in ve geçmiş zaman sıfat-fiil eki -mIş) bozulmaktadır

 

-karahanlı Türkçesinde bu durumu bozucak ek yoktur

Önlük-artlık uyumu daima korunmuştur.

Düzlük-Yuvarlaklık Uyumu

-Düzlük-yuvarlaklık uyumu hem kimi sözcüklerde hem de kimi eklerde uyumsuzluk göstermektedir.

Uyuma Girmeyen Sözcükler:

Adruk / ‘farklı, fark’

anuk / ‘hazır’

aġu / ‘zehir’

artuk / ‘fazla, çok’

artut / ‘hediye’

azuk / ‘azık’

belgü / ‘nişan, alamet, iz’

bulıt / bulut

edgü / ‘iyi’

kamuġ / ‘bütün, hepsi, her’

azuk ‘azık, yiyecek’

bulıt = bulut

Uyuma Girmeyen Ekler:

  1. +AĠU topluluk sayı adı yapan ekler: biregü
  2. -ĠU gelecek zaman/gereklilik eki: açġu
  3. -Ur fiilden fiil yapma eki: açur- / ‘acıktırmak’
  4. -sU, -sUn, -sUnI 3. tekil kişi emir kipi: alsu
  5. -U ulaç eki: al-u bėr-
  6. -GUçI eki: alġuçı
  7. -ĠUz- eylemden eylem yapan ek: tirgüz-
  8. -ĠUr- eylemden eylem yapan ek: arġur- / ‘yormak’
  9. -DUk sıfat-fiil eki: bardukuŋ
  10. -DUr- eylemden eylem yapan ek: bildür-
  11. -DÜz- eylemden eylem yapan ek: bildüz- / ‘bildirmek’

 

Dudak uyumu bakımından eklendikleri sözcüklerin ünlüsü ile uyuma girmeyip düz ünlülü olan ekler:

 

  1. -mIş belirsiz geçmiş zaman: bolmış
  2. 2. +nI belirtme durumu eki: boynını
  3. +DIn ayrılma durumu eki: busuġdın ‘pusudan’
  4. +DI belirli geçmiş zaman 3. tekil kişi: boldı
  5. +(s)I 3. tekil kişi iyelik eki: aşnusı ‘öncesi’
  6. -gıl/-gil 2. tekil kişi emir eki: arturġıl
  7. -ġlı sıfat-fiil eki: boluġlı
  8. -ġInçA ulaç eki: bolġınça

 

Ünlü Değişmeleri

Yuvarlaklaşma

1

Çift dudak ünsüzlerinin (b, p, m, v) etkisiyle meydana gelen ünlü yuvarlaklaşmaları, Karahanlı Türkçesinde de yaygın olmamakla beraber kimi örneklerde görülmektedir, ancak bu sözcükler hem düz hem de yuvarlak ünlüyle yazılmışlardır:

avuçġa ‘ihtiyar’ / ~ avıçġa

evrül- ~ evril- ‘dönmek, devretmek’

sevül- ‘sevilmek’ / ~ sevil-

yapul- ‘örtünmek, kapanmak, gizlenmek’ / ~ yapıl-

mün- ‘binmek’ / ~ min

Benzeşme=

 

Metinlerden tespit edilmiş örnekler şunlardır:

Bulıt / ~ bulut

körkit- ‘göstermek’ / ~ körküt-

ögdi ‘övgü’ / ~ ögdü

soġık / ~ soğuk

unıt- / ~ unut

Büzüşme

 

Ulaç eki almış asıl eylemin üzerine iktidarlık çatısını kuran u- yardımcı eyleminin gelmesiyle iki eylem birleşerek olumluda -u-, olumsuzda ise, -uma-/-üme- biçimini oluşturur:

kaçumaz ‘kaçamaz’ < kaç-u u-maz

yiyümedi ‘yiyemedi’ < yiy-ü u-madı

kirümez ‘giremez’ < kir-ü u-maz

ayuġay ‘söyleyebileceğim’ < ay-u u-ġay

tapnuġay men ‘hizmet edebileceğim’ < tapın-u u-ġay

ikegü < iki+egü ‘ikisi beraber, ikisi bir arada’

Ünsüz Değişmeleri

-b-, -b > -v-, -v değişimi

ebir- ‘çevirmek, dolanmak’ > evir- > evür-

sebin- > sevin- > sevin-

abla- > avla- > avla-

eb > ev > ev / er

sab >  sav > sav

sub > suv > suv

 

ç- ~ ş- değişimi

çöpik ~ şöpik ‘meyve yenildikten sonra atılan şey, çör çöp’

çaġıla- ~ şaġıla- ‘çağlamak’

yapşur- > yapçur- ‘yapıştırmak’ ~ yapşur-

kikşür- > kikçür- ‘iki kişiyi birbirine kışkırtmak’

tapşur- > tapçur- ‘ulaştırmak, teslim etmek’

-z ~ -s değişimi

Kögüz ~ kögüs

Yalŋuz ~ yalŋus

Olumsuz Geniş Zaman çekiminde yaygın olarak görülen bu değişimin örnekleri şunlardır:

bilmes sizler / bolmas / bolmas men

kılmas sizler / konmas / körmes

ötnümes men

tegmes / tegilmes / yatmas

 

d- / -d ~ –– / -d değişimi

Karahanlı Türkçesi’nde /d/ sesi, dal (d) ya da zel () ile yazılır. Hatta /d/den /y/ye geçişin de kimi örnekleri görülür.

DLT’de /d/ ile // arasında bir tereddüt vardır.

bod ‘boy, kamet’ / ~ bo

bodun ‘halk, kavim, ulus’ / ~ boun

uduġ kuyu / ~ uuġ

udru kuyruk / ~ uru

ked ‘pek, iyice, çok’ / ~ ke

aak ayak

aır- ayırmak

aġır aygır’

 

// ~ // değişimi

oşa- sözcüğü, Kutadgu Biligin nüshalarında oşa biçimindedir

asa / asa

yaşı sözcüğünde // ile nöbetleşme görülür

ayu hangi, hani / ~ ayu

ayda nerede / ~ anda

 

/ŋ/ ~ /m/ değişimi

asuŋ sarhoşken kavga eden ~ asum

iŋir ‘alaca karanlık’ ~ imir

 

/ŋ/ ~ /n/ değişimi

erŋek ‘parmak’ / ~ ernek

sıŋuk ‘kırık, kırılmış’ / ~ sınuk

meŋgü / ~ mengü

 

 

 

Yer Değiştirme (Metatez)

buġday ‘buğday’ / ~ budġay

çamġur ‘şalgam’ / ~ çaġmur

ögren- ‘öğrenmek’ / ~ örgen-

yaġmur ‘yağmur’ / ~ yamġur

 

Ünsüz Düşmesi

r > Ø

berk ‘sıkı, sağlam’ / ~ bek

birle ‘ile’ / ~ bile

kurtul- ‘kurtulmak’ / ~ utul-

 

SÖZCÜK YAPIMI

Addan Ad Türeten Ekler

 

+aġu/+egü: Daha çok vücud adlarına eklenerek eklendiği adla ilgli karakteristik özellik ifade eden adlar yapar:

içegü “kaburga kemiklerinin iç tarafındaki kısım”

karnaġu “koca karınlı adam”

boynaġu “zorba, cebredici, isyankâr”

 

 

+(a)ġu(n)/+(e)gü(n): Topluluk sayı adları yapar:

kanaġun kayınbabalar

aınaġu başkaları”

biregü “biri, birisi”

 

+ç, +aç/+eç: Küçültme ve sevgi bildiren adlar yapar:

anaç “anne gibi davranan küçük kız”

ataç “olgun kişi gibi davranan çocuk”

begeç “beyceğiz”

ekeç “abla gibi davranan küçük kız”

 

 

+çı/+çi: Meslek adları yapar:

aġıçı “ipek kumaşları muhafaza eden kişi, hazinedar”

ajunçı “hükümdar, idareci”

alçı “hilekar, aldatıc”

bedizçi “nakkaş, ressam”

etükçi “çizmeci”

 

+çIl: Sıfat türünde sözcükler türetir:

yaġmurçıl “yağmuru çok olan yer”

igçil “hastalıklı, hasta”

 

+daş/+deş: Ortaklık ve eşitlik ifade eden adlar yapar:

adaş kardeş”

oldaş hizmetkâr

yerdeş “hemşehri

 

 

+DAm: Az sayıda sözcük türeten bu ek, belirteç ya da soyut ad türünde sözcükler türetir:

birtem “bütünüyle, tamamen; uzun süre”

otam ok atımı, okluk”

 

+e: Aşağıdaki sözcük, yaklaşma-bulunma durumu eki olan +e’nin kalıplaşmasıyla türemiştir:

keçe “gece”

+er: Günümüz Türkçesinde de aynı anlamda kullanılan bu ek, Eski Türkçeden beri üleştirme sayı adları yapar:

miŋer “biner”

+ġaç: Küçültme adları yapar:

kuşġaç “serçe”

yıġaç “ağaç

 

 

+gey: Niteleme sıfatları türetir:

küçgey “zalim, zorba”

özgey “sadık, vefalı”

+ġıl/+gil: Bu ek, renk adları ve geometrik şekillerle ilgili adlar türetir:

başgıl (at) “başı beyaz, dört ayaklı hayvan”

ırġıl kırçıllı

 

+kıya/ +kiye, + kına: Küçültme adları türetir:

ızıya kızcağız

közkiye “gözceğiz”

azına azıcık, pek az

+l: Renk ve benzerlik ifade eden adlar türetir:

başıl “beyaz tepeli”

+la/+le: Belirteç türünde adlar türetir:

arala “arasında”

+lAġ: Genellikle yer adları türetir:

tarıġlaġ “ekilen yer, tarla”

üleg zaman, felek”

+lXk: Yer ve eşya adları ile soyut adlar türetir:

aşlı aşevi

egülük iyilik

baylı zenginlik

oyuġlu koyuluk”

 

Addan Eylem Türeten Ekler

+A-: Geçişli ve geçişsiz eylemler türeten bu ekle türemiş sözcüklerden bazıları şunlardır:

Geçişli eylem türetenler:

aşa- “yemek yemek”

küçe- “zorlamak, zulmetmek”

Geçişsiz eylem türetenler:

adna- “değişmek”

meñze- “benzemek”

 

+(A)d-: Geçişsiz eylemler türetir:

bilged- “akıllanmak”

utad- mutlu olmak

+(A)r-: Geçişsiz eylemler türetir:

arar- kararmak

belgür- “belirmek

 

+DA-: Geçişli eylemler türetir:

alda- “aldatmak”

ünde- “çağırmak, seslenmek”

+ġar-: Geçişli eylemler türetir:

andġar- “yemin ettirmek”

çınġar- “gerçeği araştırmak”

 

 

+la-/+le-: Geçişli ve geçişsiz eylemler türetir:

adutla- “avuçlamak”

emle- “ilaçlamak”

talula- “seçmek”

 

+lAn-: “bir şeye sahip olmak, … gibi olmak” v.b. anlamlarında geçişsiz eylemler türetir:

azlan- “azımsamak”

emgeklen- “zahmet çekmek”

 

Eylemden Eylem Türeten Ekler

 

-ar-/-er-: Ettirgen çatılı eylemler türetir:

çöker- “çökertmek, düşürmek”

kėter- “ortadan kaldırmak”

-DUr-: Ettirgen çatılı eylemler türetir:

açtur- “açtırmak”

çıtur- “çıkartmak

utur- bildirmek, anlatmak”

 

-ġIr-: Örneklerini sadece DLT’de tesbit ettiğimiz bu ekle türetilen sözcükler benzerlik bildiren eylemler yapar:

kolġır- “ister gibi olmak”

kelgir- “gelir gibi yapmak”

 

-(X)k-: Dönüşlü ve edilgen çatılı eylemler türetir:

oŋuk- “solmak”

öçük- “nefesi kesilmek”

turutoplanmak, birikmek

basıbasılmak, mağlup edilmek”

savruk- “savrulmak”

-(X)l- Edilgen ve dönüşlü çatılı eylemler türetir:

anutul- “hazırlanmak, hazır hale getirilmek”

bėril- “verilmek”

bitil- “yazılmak”

Dönüşlü eylemler:

adrıl- “ayrılmak”

yıġıl- “toplanmak

-msın-/-msin-: Eklendiği eyleme ‘benzer ve gibi olma’ anlamları katar:

barımsın- “gider gibi görünmek”

yemsin- “yer gibi görünmek

 

sIk-: Edilgen eylemler türetir:

alsık- “alınmak, soyulmak, elindekini kaybetmek”

bassık- “saldırıya uğramak, basılmak”

ursuk- “dövülmek

-(X)ş-: İştaş çatılı eylemler türetir:

açış- “birlikte açmak”

uruş- “vuruşmak, savaşmak

 

Eylemden Ad Türeten Ekler

-(X)g: Eylemden ad ve sıfat türünde sözcükler türetir.

aġrıġ “ağrı”

arıġ “temiz, pak”

atıġ katı, sert, çok”

 

-gA: Eylemin gösterdiği hareketi yapanı gösteren adlar ve nesneler türetir:

bilge “bilgili, zeki”

-gAk: Eylemden ad ve sıfat türünde sözcükler türetir:

orġak “orak”

 

 

-(X)gçı: Eylemin gösterdiği hareketi yapan eyleyici adları türetir:

bitigçi “yazıcı”

soruġçı “sorucu

gXn: Sıfat türünde sözcükler türetir:

azġın “azgın, azılı”

barkın “yolcu”

 

 

ġUçI: Eylemden sıfat ve işi yapını gösteren adlar türetir:

alġuçı “alıcı”

barġuçı “giden

-I: Eylemden nesne ve özne adları türetir:

buşı “hiddetli, sinirli, hırçın”

egri “eğri”

 

-(X)k: Eylemden soyut ve somut adlar türetir:

açu açık

beük büyük”

-(X)m: Eylemlerden soyut ve somut adlar türetir:

alım “alacak, borç”

keim giyecek, elbise”

 

Xn: Eylemden ad ve sıfat türünde sözcük türetir:

aın akın, sel

tügün “düğüm”

 

Özet:

Ünsüz Değişmeleri

-b-, -b > -v-, -v

ç- ~ ş-

-z ~ -s

-d- / -d ~ –– / –

// ~ //

/ŋ/ ~ /m/

/ŋ/ ~ /n/

b- > m-

 

Addan Ad Yapan Ekler:

+aġu/+egü; +(a)ġu(n)/+(e)gü(n); +ç, +aç/+eç; +ça/+çe; +çı/+çi; +çIl; +daş/+deş; +DAm; +dak; +er; +ġaç; +gey; +ġıl/+gil; +k, +ak/+ek; +kıya/ +kiye, +kına; +l; +la/+le; +lAġ; +lXg; +lXk; +sıġ; +sXz

Addan Eylem Yapan Ekler:

+A-; +(A)d-; +(A)r-; +DA-; +ġar-; +ġır-; +I-; +(X)k-; +la-/+le-; +lAn-; +U-

Eylemden Eylem Yapan Ekler:

-ar-/-er-, -DUr-, -ġIr, -ġUr-, -(X)k-, -(X)l-, -msın-/- msin-, -(X)n-, -Ir-(I), -sIk-, -(X)ş-, -(X)t-

Eylemden Ad Yapan Ekler:

-(X)g, -gA, -gAk, -(X)gçı, -gXn, -(X)glXg, -ġUçI, -ġUk, -I, -(X)k, -(X)m, -mUr, -Xn, -(X)nç, -(X)ndI, –(X)ş, -(U)t

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İlgili Kategoriler

Anadolu AÖF AÖF Ders Notları



Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir