Kurumsal Kaynak Planlama Sistemleri Ders Notu

Cevapla
cansuozdaal
Mesajlar: 1
Kayıt: 02 Oca 2019 18:26
İletişim:

02 Oca 2019 18:36

Kurumsal Kaynak Planlamasının Tanımı

Kurumsal kaynak planlaması konusunda herkes tarafından kabul gören ortak bir tanımın oluşturulması uzun zaman almış olup günümüzde en yaygın kullanılan tanım APICS
tarafından yapılmış tanımdır. Kurumsal Kaynak Planlama, en basit ve akılda kalacak şekilde “anlık para ve mal akışını gösteren sistem” (Erkan, 2008), olarak tanımlanabilir.

Kurumsal Kaynak Planlama kavramını 3 farklı şekilde ele almak mümkündür: (1) KKP, bilgisayar yazılımı şeklinde alınıp satılabilen ticari bir üründür, (2) KKP, bir kurumun tüm süreç ve verilerini tek bir geniş kapsamlı ve bütünleşik yapı altında toplayan bir gelişim amacıdır, (3) iş süreçlerine çözümler sunan bir altyapının anahtar ögesidir (Kraus et al., 2001).

Diğer tanımlamalar ise aşağıdaki gibidir;
• KKP sistemi finanstan insan kaynaklarına, üretimden satış ve pazarlamaya kadar bütün
tedarik zinciri boyunca gerçekleştirilen aktivitelerle ilgili verileri ve yönetim fonksiyonlarını tek bir veri tabanında birleştiren bir araçtır (Ünlüyıldız, 2007).

• KKP, bir işletmenin stratejik amaç ve hedefleri doğrultusunda müşteri taleplerinin en uygun
şekilde karşılanabilmesi için, farklı coğrafi bölgelerde bulunan tedarik, üretim ve dağıtım
kaynaklarının en etkin ve verimli şekilde planlanması, koordinasyonu ve kontrol edilmesi
işlevlerini bulunduran bir yazılım sistemi olarak tanımlanabilir (Talu, 2004).

• KKP, kurumların yönetim birimlerini ve iş süreçlerini bütünleştirerek, rekabet üstünlüğü elde
edebilmek için en iyi iş uygulamalarını, yöntemlerini ve araçlarını belirlemeyi ve bunları
uygulamayı hedefler (Mabert, Soni, & Venkataramanan, 2000)

• KKP sistemleri, işletmelerin ortak bir yerde saklanan verilerinden elde edilen bilgilerin doğru
olarak, doğru zamanda ve doğru makamlara iletilmesini sağlar (Tiwana, 2003).

Kurumsal Kaynak Planlamasının Temel
Özellikleri ve Yapısı
KKP, üretimde darboğazların giderilmesine, dağıtım kaynaklarının daha iyi planlanmasına, müşteri
hizmetlerinin iyileştirilmesine ve stokların minimum seviyede tutularak en iyi şekilde kullanılmasına olanak vermektedir.

Bir sistemin anlaşılabilmesi için öncelikle özellikleri ve yapısının, boyutlarıyla incelenmesi faydalı olacaktır.
Kurumsal Kaynak Planlamasının Temel Özellikleri KKP sistemlerinin temel özellikleri şu şekilde
sıralanabilir;
• Entegrasyon: birden çok sistemin bir arada bir bütünlük içinde çalışabilmesi; bilgisayarda,
işlevsel yeni bir birim oluşturmak amacıyla yazılım ve donanım bileşenlerini bir araya
getirmesidir.
• Fonksiyonellik: Bir yazılım ya da bilgi işleme sisteminin sunduğu olanaklardır.
• Esneklik; sistem üzerinde ihtiyaçlara göre değişiklik yapma seçeneğinin olmasıdır.
• Modülerlik: Bir bilgisayar sisteminin ya da programının birbirlerini minimum düzeyde etkileyen, bir yandan bağımızca çalışabilen, öte yandan bir bütünün parçası olan bölmelere ayrılabilmesi özelliği. Bir sistemin birimlerden oluşma oranıdır.

• Big bang: KKP sistemlerine geçiş aşamasındaki bir işletmenin bütün bölümlerinin bir arada, aynı
zamanda yeni kullanılmaya başlayacak sisteme geçiş yapmasıdır.

• Çok Yerden Sistemi Kullanabilme Olanağı: İzleyen KKP gelişimi sürecinde görülebileceği
gibi, daha önceleri tek bir işletme için üretimde gerek duyulan malzemelerin üretim sürecinde
doğru zaman ve yerde tedarik edilmesi amacıyla tasarlanmış olmalarına karşın, daha sonra
işletmelerin farklı yerlerdeki şubelerinin de sistem içine alınmasını sağlamıştır. Böylelikle
KKP sistemleri ile işletmeler, farklı bölgelerde bulunan fabrika ve şubelerindeki iş süreçlerini
birleştirebilmektedir.

• Bilgiye Hızlı Erişim: Süreç yönelimli işlemler verimliliği arttırmaktadır. KKP’nin birbiriyle
ilişkili süreçleri bir bilgi sistemi ile bağlamasından dolayı, her bir çalışan gerekli bilgiye hızlı bir şekilde ulaşabilmektedir. Bilgi güncel ve tutarlıdır. Çalışanlar doğru bilgiyi, zamanında alabilmektedirler.
• İş süreci modelleme: herhangi bir işin yapılış yordamını, istenen ayrıntı düzeyinde, işi yapan
kişi ya da kuruluşların üstlendikleri rolleri, gerçekleştirilen aşama ve adımları, bunlar
arasındaki sıra ve koşul ilişkilerini, sağlanan girdileri ve üretilen çıktıları gösteren kavramsal
gösterim; bu gösterimin hazırlanmasına yönelik hizmet veren herhangi bir altyapının kullanılmasıdır.
• Yeniden Yapılanma: İşletme ihtiyaçlarını karşılamak üzerinde barındırdığı standart iş
yapma süreçleriyle KKP, geleneksel yapı ve organizasyon metotlarını yeniden yapılandırma
potansiyeline sahiptir. Bu açıdan, KKP işletmelerinin proje yönetimi ile ilgili modülleri
vardır ve yazılımın devreye alınması sırasında süreçlere, organizasyonlara ve fonksiyonlara
ilişkin nelerin yapılması gerektiği konusunda projeyi yönlendirme yeteneğine sahiptir.

YBS307U-KURUMSAL KAYNAK PLANLAMA SİSTEMLERİ
Ünite 1: Kurumsal Kaynak Planlaması Kavramı

• Evrensellik: KKP paketlerinin evrenselliği vardır ve bu özellik sayesinde uzman ve destek
sağlamak daha kolaydır. KKP firmalarının gerek duyulan evrensel değişmeleri ve teknolojik
değişmeleri KKP yazılımlarına ilave etme gibi bir misyonları vardır.
• İstemci/sunucu mimarisi: Dağıtımlı bilgi işlemede ağdaki bir bilgisayardan istemci
yazılımı çalıştırıldığı zaman, kullanıcının istediği kaynaklara sahip olan ağdaki bir başka
bilgisayardaki sunucu yazılımın çalıştırılmasını sağlayan düzen. 2. Herhangi bir bilgi işleme
sisteminde istemci adı verilen kullanıcı arayüzünün sunucu adı verilen veri deposu
işlemcisinden ayrı yapılandırıldığı ve ondan hizmet aldığı sistem modelidir.

Kurumsal Kaynak Planlaması Sisteminin Yapısı
Çok sayıda tedarik-üretim-dağıtım merkezinin eş zamanlı olarak planlanmasına duyulan ihtiyaç bir noktaya kadar merkezî planlama yapılmasını, bir noktadan sonra MRP II (Üretim Kaynak Planlaması) ve DRP (Dağıtım Kaynak Planlaması) sistemleri ile ademi merkezî planlama
yapılmasını gerektirmektedir.

Ademi merkezî planlama; planlamanın merkezden yapılması yerine yerel alandaki yöneticiler tarafından bulunulan yerdeki koşullar gözetilerek yapılmasıdır.

Ana üretim çizelgesinin girdileri müşterilerden gelen satış siparişleri ve bunlara bağlı olarak yapılan tahminlerdir. Karmaşık ürünlerin üretildiği sistemlerde ürün sipariş listesine alınmadan önce ürün üzerinde değişiklik yapmak gerekebilir. Eğer gereken tüm bilgiler sistem üzerinde
mevcutsa sipariş ve taahhüt sistemi birbirine bağlanabilir.
Üretim planlama ve kontrol faaliyetlerinde satış ve işlemler planlaması yaptıktan sonra bu planlar ürün gruplarına göre hazırlanan toplam üretim planı hâline dönüştürülür.
Ana üretim çizelgesi, malzeme ihtiyaç planıyla birlikte kapasite, ürün ağacı, stok kayıtları ve çizelgeyi oluşturur. Stok durumu parça, bileşen ve bitmiş ürünlerin alınması ve gönderilmesine bağlı olarak güncellenir.

Kurumsal Kaynak Planlamasının Gelişim Süreci KKP sistemlerinin evrimi, bilgisayar donanım ve yazılım sistemlerinin büyük çapta gelişimini yakından takip etmiştir. KKP sisteminin tarihsel gelişimine bakıldığında, bu sistemin temelinin 1960’lı yıllara dayandığı görülür (Gumaer, 1996). O dönemlerde henüz geliştirilmeye başlayan bilgisayar teknolojileri çok pahalı olduğundan ve
henüz işletmelerin kullanımına uyarlanmamış olduğundan, 1960’lı yıllarda işletmelerin finansal durumu kendi bilgisayarlarını almaya yetmiyordu. Bu yüzden stokların sayımı ve kayıt altında tutulması elle yapılıyordu.

Ana üretim planına göre parça üretimde kullanılacak malzeme ve üretim faktörleri gereksinimlerini veya ürünün planlanmasını içeren Malzeme İhtiyaç Planlaması (MRP) sistemleri 1970’li yıllarda ortaya çıktı. Bu gelişmeyi takip eden yıllarda, yani 1980’li yıllarda, üretim ihtiyaçları ile malzemeleri senkronize ederek, üretim sürecinin en iyi şekilde kullanımını sağlayan ve yeni bir yazılım olan Üretim Kaynakları Planlaması (MRP II) ile tanışıldı.

1990’lı yıllardan itibaren etkili olan küreselleşmenin etkileri firmaları, tüm iş yapış şekillerini yeniden gözden geçirmeye ve tasarlamaya itti. İşletmeler, üretim maliyetlerini düşürebilmek amacıyla, üretim kaynaklarının daha uygun fiyatla bulunabildiği uzak coğrafyalardan mal
ve hizmet almaya ve daha büyük kârlılık amacıyla sınırlar ötesine ürün ve hizmetlerini sunmaya başladılar.

MRP (Malzeme İhtiyaçları Planlaması)
İlk ilkeleri 1960’lı yıllarda ortaya çıkarılan MRP yaklaşımı bilgisayar teknolojilerindeki ilerlemeler sayede geliştirilmeye başlanmıştır. Bu yaklaşım, ana üretim programında yer alan üretilmesi planlanan son ürün miktarlarını, üretimde kullanılacak üretim faktörleri olarak tanımlanabilecek alt bileşen gereksinimleri hâlinde parçalayan bir sistem olarak ortaya çıkmıştır. MRP sistemi, kesin siparişlere göre planlanan üretim için zorunlu parça gereksinimlerini ve ürünlerin üretilme
önceliklerini saptar. Birçok MRP sistemi bilgisayarlaştırılmış olmasına rağmen MRP prosedürü ileri
yönlüdür ve elle de gerçekleştirilebilir.

Kapalı Çevrim MRP
MRP sistemi kapasiteyi dikkate almadan planlama yapmaktadır. İşletme kapasitesinin sonsuz olduğu varsayımına göre hareket etmektedir. Fakat gerçek sistemlerde hiçbir zaman kapasite sonsuz olmamaktadır. Bu durumda doğru olan, işletmenin kapasitesine göre gerekli düzeltmelerin yapılmasıdır. Kapalı çevrim MRP sistemi, malzeme ihtiyaç sisteminin bu eksikliğini ortadan
kaldırmak için geliştirilmiş bir sistemdir. Kapalı çevrim MRP sistemi gerçek kapasiteyle planlanan kapasiteyi karşılaştırarak gerçek kapasitenin yeterli olmadığı durumlarda ana üretim çizelgesinin geri beslemeyle uyarılmasını sağlamaktadır.
Cevapla
  • Benzer Konular
    Cevaplar
    Görüntü
    Son mesaj
  • Bilgi
  • Kimler çevrimiçi

    Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 9 misafir