Bencillik ile kendini sevmek arasındaki fark nedir?
Bencil olan canlılar kendisinden başka hiç kimsenin çıkarlarını, duygularını, düşüncelerini gözetmezler ve sadece kendini önemserler. Kendini seven canlılar ise kendisi ve çevresindekiler ile barışık olmakla beraber diğer insanların da farkındadırlar.
Bencillik, sadece kendini, kendi çıkarlarını düşünmektedir. Bencil insanlar hep “ben” derler. Karşıdaki insanı düşünmezler. Oysa kendini seven insan kendiyle barışık olup, kendini olduğu gibi kabul edebilendir. Kendini olumlu olumsuz tüm özelliklerini bilir. Kendini seven insan başkalarını da sever.
Bencillik sahip olduğun maddi ve manevi değerleri, nesneleri bir başkasıyla paylaşmamaktır. Kendini sevmek ise kendisiyle barışık, öz güveni yüksek olarak tanımlanabilir. Kendini sevmeyen birey başkalarıyla da anlaşamaz diye düşünüyorum.
Kendisini seven insan kendi sınırlarını aşmaya çalışır. Bencil insan başkası ile yarışa girer, onu geçmeye çalışır. Kendini seven insan zayıf yönlerinin de farkında olup bunlarla savaşmaz. Çözün üretmeye çalışır. Bencil insan zayıf yönleri olduğunu düşünmez. En iyisi kendisi olduğunu sanır, tek doğruyu o bilir sanır.
Bencillik yalnızca kendini ve kendi çıkarı düşünmektir. Karşındaki kişinin düşüncelerini önemsemeyen her şeyde kendinin önde olmasın isteyen olumsuz bir tiptir. Böyle insanlar ne kendini mutlu edebilir ne başkalarını mutlu edebilir. Kendini sevmek ise kendiyle barışık olmak demek başkalarının düşüncelerini hiçe saymadan onların düşüncelerini de önemseyen mutlu insanlardır.
Kendini seven insan çevresini de sever. Kendine düşündüğü kadar çevresi içinde iyi bir şeyler yapmak için çabalar. Bencillikte ise sadece kendim için ne yapabilirim vardır. Çevre çok önemli değildir. Kendinin mutlu olması ve istekleri ön plandadır
Bencil “en önce ben” der. Kendini sevense “herkesle birlikte ben” der çünkü içinde sevgi vardır ve bu tüm insanlığa pozitif bakmasına yol açar.
Kendini seven insan çevresindekileri de seven, saygı duyan, özgüveni ve özsaygısı olan bireydir. Bencil insan sadece kendini düşünür. Çevresindekilere de bu sebeple zarar verir. Yaptıkları kendi çıkarınaysa başkasına zarar verir mi vermez mi diye düşünmez. Hep ‘Ben’ der.
Bencillik insanın her şeyde kendini en ön safta tutmasıdır. Dolayısıyla bencil insan her şeyin en iyisine sahip olmak ister. Hep “ben” der. Bu yüzden negatif bir kişiliğe sahiptir diyebiliriz. Kendini sevmek ise hangi özelliğe sahip olursa olsun insanın kendisine saygı duyması ve kendini olduğu gibi kabullenmesidir. Bu düşüncedeki bir insan öz güven sahibidir, çevresindeki insanlarla iletişimi güçlü ve pozitif bir kişiliğe sahiptir.
Bencillik sadece kendini düşünmektir, çıkarlarını ön planda tutmaktır. Her şey de ben demek, ben yapayım, benimki güzel olsun deyip karşısında kini düşünmeden sadece kendini düşünmektir. Hem kendine zarar hem de çevreye zarardır. Kendini sevmek kişinin olumlu olumsuz tüm yönlerini bilmesi o yönleriyle kendini kabul edip sevmesi hoş görmesidir. Kendini seven insan mutlu bir insandır, kendisiyle barışık, insanlarla dosttur, düşünceleri pozitif yöndedir, çevreden gelen eleştirilere açıktır, insanlara da sevgiyle yaklaşır. Kendini her haliyle sever ve kendiyle barışıktır, kendinden emindir.